شادروان صابر از قله های شعر نقاد ایران شمالی بود و در دل همواره ارزوی ترقی و پیشرفت ایران و قفقاز و عثمانی را داشت/..شاعر از شیفتگان ادبیات ایران بود..بار ها در اشعارش از نظامی و خاقانی و فردوسی و حافظ و سعدی یاد کرده است..صابر در پایان عمرش بر ان شد تا شاهنامه فردوسی را به زبان ترکی باز گرداند...ارزندگی این تکاپو در این بود که اشعار برگردانده شده از شاهنامه غالبا مثنوی هستند و بسیار زیبا...افسوس که عمرش کفاف نداد و این مهم را به سرانجام نرسانید و تنها موفق به ترجمان کمتر از یکهزار بیت از شاهنامه ای شد که همواره او را می ستود...از او دیوانی اکنده از شعر های ترکی و بخش کمتری فارسی بیادگار باقی مانده است..صابر در اشعارش هیچگاه شمال ارس را با نام جعل شده ..اذربایجان..نام نبرده است و با بررسی اشعار او به راحتی می توان به سند دیگری پیرامون افشای جاعلان دست یافت...در بخش دیگر چند بیتی از ترجمان زیبای شاهنامه صابر را خواهم اورد